geschreven door Hugo Bakker 

Het tikspel dat mijn leven veranderde (energizer ‘Iedereen is hem’)

0 reacties

Iedereen is hem - 101werkvormen.nl

Deze energizer is een (te) gek tikspel en is tegelijk heel leerzaam, omdat het veel inzichten kan geven in je eigen gedragspatronen.

Met kinderen kan het vaak over ‘eerlijkheid’ gaan, met volwassenen gebruik ik deze werkvorm om naar ‘doelen stellen’ te kijken.

Dit tikspel heeft letterlijk mijn leven veranderd!
In de video en onderaan de beschrijving van dit spel, deel ik mijn ervaring als deelnemer.

Deze activiteit bevordert:

  • zelfleiderschap
  • bewustwording van gedragspatronen
  • afspraken maken
  • plezier
  • en wie weet nog veel meer

Hieronder de instructie:

Tijd: 5 – 10 min
Deelnemers: 6 tot 40
Buiten
Zeer Actief

Benodigd materiaal:
niets, hooguit markeringen om het speelveld af te zetten.

Kader:
Dit spel kan als energizer gebruikt worden, maar meestal zet ik het functioneel in.

Spelverloop:
Roep de deelnemers bij elkaar en geef vervolgens de instructie:

Fase 1:
Vertel de deelnemers dat we een tikspel gaan spelen dat ‘Iedereen is hem’ heet. Als trainer zeg ik daarna vaak zonder uitleg: “Het spel start nu!”

De helft gaat direct tikken en de andere helft kijkt nog wat verdwaasd, omdat ze op zoek zijn naar de regels van het spel.

Deze eerste fase duurt niet langer dan 30 seconden tot 1 minuut.
Daarna roep je iedereen bij elkaar, laat je ze heel even op adem komen en leg je fase 2 uit.

Het bij elkaar roepen, doe ik altijd door te roepen:

“Hoooooo, stopppp!!!” en mijn rechterhand omhoog te steken.

Fase 2:
Dan geef je de instructie: “Wanneer je getikt bent, ga je op je hurken zitten, omdat je af bent”. Nu zul je zien dat er 1 persoon over blijft die niet getikt is. Vaak stop ik al voor dat moment. Ik speel het dus hooguit 1 minuut en dan roep ik iedereen weer bij elkaar.

Fase 3:
Dan geef je de instructie: “Als je getikt bent, ga je op je hurken zitten en de andere deelnemers kunnen je met een ‘high ten’ (2 handen tegen elkaar slaan, zoals bij een high five) bevrijden”.
Ook dit duurt kort, een minuut hooguit.

Fase 4:
Nu roep ik iedereen bij elkaar en dan volgt de variant, dat je voor jezelf een doel gaat stellen; “Hoeveel mensen ga je tikken?”.

Na maximaal 1 minuut leg je spel weer stil en volgt de evaluatie.

Evaluatie
Tussen de fasen door evalueer ik niet, omdat dit het tempo uit het spelletje haalt.

Daarna zijn er zoveel vragen die je kunt stellen, uiteraard op basis van wat je gezien hebt.

  • Is er eerlijk gespeeld?
  • Wie was meer aan het bevrijden, dan anderen aan het tikken?
  • Wie heeft zijn doel gehaald/wie niet?
  • Wat was je doel?
  • Heb je het makkelijk gehaald? Hoe doe je dat normaal met doelen stellen? Ook zo?
  • Steeds relatie leggen met de praktijk…, waar herken je dat je dit doet, buiten deze zandvlakte/plek waar we nu zijn?

Veiligheidscheck
Bij nat gras niet doen. Geef instructie over ’tikken’ (rustig, niet slaan). Ik werk graag op een zandvlakte, omdat dit veel veiliger is.

Aandachtspunt
Deze activiteit werkt goed, om mensen steeds een parallel te laten leggen met hun gedrag op het werk of thuis.

Mijn eigen ervaring als deelnemer:

Deze leerzame energizer heeft echt mijn leven veranderd en ik zal het ook nooit meer vergeten!

Toen ik ‘Iedereen is hem’ speelde vroeg de trainer (Waldo) ons in de derde fase van het spel een doel te stellen:

“Hoeveel mensen ga je tikken?”

Als je mij kent, dan weet je dat ik heel mijn leven aan atletiek doe, mijn zelfbeeld is dat ik hard kan rennen, dus ik denk:

“Ik pak er minstens 10.”

Na het startsignaal ga ik als een gek tekeer. Ik tik alles wat los en vast zit.

Einde spel, uithijgen, geweldig!

Tot het moment dat de trainer vraagt: “Wie heeft zijn doel bereikt?” Au!

Waarom ‘au’?

“Ik heb niet eens geteld!”

Dus waarom ‘au’? Omdat ik direct zag dat ik dat, buiten het spel om (“buiten dit grasveld of deze zandvlakte”, zeg ik dan altijd), ook deed; Ik begon ergens aan, stelde een doel en vervolgens ging ik als een gek rennen. Alleen tijdens het spel vergat ik te tellen. Hoe kon ik nu weten of ik mijn doel had gehaald, als ik niet eens wist hoeveel mensen ik had getikt?

Voortaan MOET dit anders, was mijn besluit!

En dat heeft mijn leven veranderd.

Voortaan stelde ik doelen, ging ik als een gek ‘rennen’ en zorgde ik ervoor dat ik het meetbaar maakte, zodat ik wist of ik mijn doel bereikt had en het kon gaan vieren.

Nu zul je misschien denken: “Het is toch maar een spel…?”

Neeee…..

Het is ervaringsleren!

Misschien ben je al bekend met de M.E.R.C.I. methode…

De hele cyclus komt eigenlijk terug in dit spel:

Motiveren: wat een leuk spel, we hebben plezier, het is energiek!

Ervaren: je ervaart, zonder dat je het misschien door hebt, HOE je ‘dingen’ als doelen stellen aanpakt.

Reflecteren: je kijkt terug op hoe je dit spel gespeeld hebt en wordt uitgenodigd om te kijken naar patronen en waar je die herkent.

Committeren: als je bij de reflectie ontdekt dat er patronen zijn, die niet werken voor jou, dan kun je een besluit nemen: voortaan moet ‘het’ anders!

Implementeren: het daadwerkelijk anders doen in de praktijk. Omdat ‘ervaringsleren’ zo krachtig is, vergeet je dit moment in je leven nooit meer. Wel is het goed om nieuw gedrag ‘in te plannen’, zodat je er aan herinnerd wordt, door jezelf of door iemand anders.

Meer over de M.E.R.C.I. methode vind je in de 101werkvormen Formule, veel inspiratie!

101werkvormen formule

 

 

Over

Hugo Bakker

Mijn missie is om iedereen die met groepen werkt te inspireren om meer actief en meer ervaringsgericht te werken.

Reageer of stel je vraag hieronder:

{"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}

Populaire werkvormen

>