Even een hele korte beschrijving van een werkvorm die ik gister onverwachts gedaan heb.
Begin dit jaar had ik me als doel gesteld om een workshop met 101 trainers/ coaches (of gewone mensen) te organiseren. Dat was gister dus.

En toen ik dat bedacht visualiseerde ik mezelf voor de groep staand, dansend op muziek. Bewegingen maken (ik dans nogal houterig, dus het lijkt nergens op) waar niemand op zit te wachten.

En wat ik bedacht had als werkvorm was dat iedereen mij exact nadeed. Totdat iemand het zat zou zijn en voor de groep zou gaan staan en mijn rol overnemen.

Gister, tijdens de 101werkvormenmiddag op Soesterduinen bedacht ik me opeens dat ik dit voor me had gezien.
En terwijl we in de kring stonden vertelde ik dit. En terplekke besloot ik om dit op dat moment te gaan doen. Het was namelijk koud en we waren toe aan wat beweging.

Dus de stereo in het midden en GAAN.

Ontzettend leuk om te zien dat er achter elkaar mensen in het midden gingen staan. Oftewel, ik werd al binnen 20 seconden afgelost.

Ik tag deze werkvorm ook als ‘leiderschap’, immers, je moet misschien toch even over een drempel om te besluiten in het midden te gaan staan. Als deelnemer zou ik dit niet direct gedaan hebben.