Energizer? Dit is meer dan alleen een leuk spelletje.
Dit gaat over ‘omgaan met verliezen’.
Interessant voor jonge én oudere deelnemers.
Als je weet dat jij gaat verliezen, stap je dan naar de zijkant?
Of blijf je je mede teamleden aanmoedigen, blijf je meedoen, je energie erin stoppen?
Bij dit spel is er altijd een verliezer.
Afgelopen vrijdag gaf ik deze werkvorm en de deelnemers haalden er een hele mooie les uit…
Steen, papier, schaar evolutie
Deze energizer trekt je flink uit je comfort zone en juist daarom kan het zoveel inzicht geven in gedragspatronen. We zeggen het wel vaker: “het maakt niet uit wat je doet, maar wat je doet in één ding, doe je in alles”. Deze keer was het verliezen van het spelletje dat de les gaf!
Ik deed deze werkvorm met een groep docenten, omdat ze vroegen om werkvormen die je ook in de klas kunt doen. Nou die kregen ze:)
Deze activiteit bevordert:
- Omgaan met winnen en verliezen
- Bewustwording van gedragspatronen
- Plezier
- En wie weet nog veel meer
Hieronder de instructie:
Tijd: 10 – 15 min
Deelnemers: 6 tot 40 (hoe meer hoe leuker)
Binnen of buiten
Actief
Benodigd materiaal:
In principe niets, hooguit markeringen om het speelveld af te zetten. Ik schrijf wel vaak de volgorde van de evolutie op een bord.
Kader:
Dit spel kan als energizer gebruikt worden, maar meestal zet ik het functioneel in.
Niet als eerste spel inzetten.
Spelverloop:
Zorg ervoor dat iedereen weet hoe steen, papier, schaar gaat. Ieder kind kan je dit uitleggen, maar bij volwassenen is het soms handig om de kennis op te halen. (Steen, papier, schaar is een snelle manier om bijvoorbeeld te bepalen wie er mag beginnen en in dit geval dus: wie er wint).
Er zijn vijf vormen van leven:
Amoebe – Amoebes waggelen op hun hurken en zeggen “blubberbbrlrbl”
Ei – Eieren lopen met gebogen knieën, terwijl ze met hun handen proberen hun schaal te breken en zeggen “krak krak”
Dino – Dino’s stampen en briesen en brullen
Mens – Maak er wat moois van, maar zorg dat het herkenbaar is als mens (leuk om hen zelf te vragen)
Superheld – Superman met één arm vooruit vliegend
Je speelt “steen, papier, schaar” met mensen die je tegenkomt, die zich in dezelfde fase bevinden als jij.
Wanneer je wint, evolueer je naar de volgende fase.
Wie evolueert er als eerste naar Superheld? Die wint het spel.
Hoe je óók kunt verliezen
Als je erover nadenkt, realiseer je je al snel dat er altijd een verliezer is, aangezien je alleen met mensen op je eigen niveau “steen, papier, schaar” mag spelen. Afgelopen vrijdag was dat een dame, die met haar insteek haar hele team een prachtige spiegel voorhield.
Toen het spel was afgelopen, haalde ik haar naar voren.
Wie is het opgevallen, dat Annelies hier nog steeds als amoebe rond bubbelde toen jullie allang verder waren geëvolueerd?
Een aantal deelnemers steekt de hand op. “Ik ging snel weg”, bekende één. “Pijnlijk”, vond een ander.
“Wat zou jij hebben gedaan als je als laatste overgebleven was”, vroeg ik.
“Aan de kant gaan staan en zeggen dat dit een stom spel is”, zei er één. En de rest van de groep knikt instemmend, ja, dat is toch inderdaad wat zij ook zouden hebben gedaan!
“Annelies deed dat niet”, zeg ik, “dat zagen jullie”. “Wat had dat voor effect op jullie”?
“Op de een of andere manier voelde ik me een stuk minder opgelaten door haar”, zei weer een andere collega. “Ze was zo enthousiast aan het bubbelen”! Er wordt gelachen en opeens zegt de teamleider: “Maar dat is ook echt hoe zij is! Als wij een tegenslag hebben en we weten even niet meer hoe het moet, is zij altijd degene die zegt kom op, we gaan er weer voor! En ze trekt ons altijd uit de impasse”.
Het is even stil. Eén vraag moet er nog worden gesteld. Ik stel hem, maar vertel dat ze de vraag niet hoeven te beantwoorden, maar geef hem mee om over na te denken.
Wat is er effectiever denk je, in je werk? Opgeven, ook als je weet dat je niet meer kunt winnen? Of doorgaan? En waar word je zélf blijer van?
Ervaringsleren
Dit is ervaringsleren! De groep ervoer nu zelf hoe het was om op te geven, wat eigenaarschap pakken is, en wat het betekent om je team te steunen. En stel nou dat ze binnenkort een tegenvaller hebben, zouden ze dan nog weleens terug denken aan die amoebe van toen?
Aandachtspunt
Deze activiteit werkt goed, om mensen een parallel te laten leggen met hun gedrag op het werk of thuis.
Veiligheid
Deze werkvorm kan prima op 1,5 meter afstand worden gespeeld. Voor mensen met korte rokjes of slechte knieën kun je eventueel een skippybal inzetten voor de amoebes.