Herken je dat? Als je met teams werkt dat 9 van de 10 teams niet goed naar elkaar luisteren…
Luisteren is eigenlijk een basisvaardigheid in mijn ogen.
Iemand praat: er komt geluid uit zijn of haar mond.
De ander houdt zijn mond dicht en laat het geluid zijn of haar oren binnenkomen.
Zo simpel is het toch?
Blijkbaar niet!
Ik heb de afgelopen jaren heel wat teams geholpen en meestal is het heel simpel en zijn we binnen 20 minuten een reuzensprong verder.
Het gaat als volgt:
We spelen een spel, het maakt eigenlijk niet uit welk spel.
Toss a name, Numbers, kleed omdraaien, er zijn er 101…
Wanneer het niet lukt laat ik ze een tijdje tobben.
Ik observeer en zie wat de patronen zijn.
9 van de 10x wordt er dus niet….. geluisterd!
Na een tijdje zeg ik zoiets als:
“Zijn jullie naar elkaar aan het luisteren?”
Vaak beginnen ze te lachen…
“Nee, niet echt nee…”
En dan stel ik een cruciale vraag:
“Wat willen jullie afspreken over luisteren naar elkaar?”
Een nieuw overleg begint.
Jij stapt letterlijk naar achteren.
Je bent immers geen onderdeel van het team.
Als je de indruk hebt dat ze er uit zijn stap je weer naar voren.
“En, wat hebben jullie besloten?”
Misschien ben je nu maar 20 minuten verder en heeft het team een reuzensprong gemaakt.
Natuurlijk zal het “Niet luisteren patroon” zich die dag nog een aantal keren laten zien.
Je hoeft dan alleen nog maar te zeggen:
“Wat hadden jullie ook al weer afgesproken over luisteren?”
Welke interventies zet jij in als je dit “Niet luisteren” patroon ziet?
Wil je een voorbeeld van jouw interventie in het commentaarveld hieronder noteren?
Prachtig hoe je dit “niet luisteren” patroon onder de aandacht brengt. Het is inderdaad noodzakelijk dat patronen doorbreken betekent dat je elkaar moet helpen herinneren.
In het bekende boek van Thomas Gordon, Luisteren naar kinderen wordt ingegaan op hoe je “anders” kunt luisteren, dat is natuurlijk een volgende stap. Dat hebben we in onze cultuur niet met de paplepel ingegoten gekregen, tenminste niet iedereen.
Ik ga nog een stap verder: Luisteren voorbij meningen, gedachten, ideeen. Dat is het luisteren waar de antwoorden ontstaan die in het moment juist zijn. Daar voelen mensen zich echt gehoord en daar toont ieder zich eerlijk, open en kwetsbaar. Daar vinden de meest innovatieve en snelle beslissingen plaats. Het lijkt alleen een persoonlijk proces, maar het is veel meer, het geeft toegang tot nieuwe manieren van omgaan met elkaar.
Bij niet luisteren geef ik een korfbal vorm aan waarbij de groep zelf de oplossing moet vinden naar 10 minuten vraag ik naar de oplossing.daarna luisterd de groep naar de oplossing.Dat werkt heel goed.
vaak introduceer ik luisteroefeningen met de intro: “luisteren is wat anders dan nadenken wat je gaat antwoorden TERWJL de ander spreekt … ” 🙂
alle goeds Saskia
Mijn tip is op basis van de Geweldloze Communicatie waarin ik trainingen geef. Tijdens vergaderingen mag je pas reageren als je eerst hebt teruggegeven wat je de ander hebt horen zeggen. Meestal interpreteer je iets vanuit jouw referentiekader, je oordelen of vanuit je pijn. Je reageert dus op iets wat niet is gezegd/bedoeld. Dus eerst checken of je datgene waar je op reageert goed hebt gehoord of begrepen: ‘klopt het dat ik je ……… Heb horen zeggen?’ De ander kan dan eventueel corrigeren. Door deze manier van communiceren is er transparantie. De volgende stap is dat je leert je gevoelens en behoeften te communiceren in plaats van te oordelen of ergens iets van te vinden. ‘Wat je vindt mag je houden’, mits de ander er om vraagt.
ook een leuke is een talking-stick gebruiken. Je mag pas spreken als jij de talking-stick hebt. Als iedereen geluisterd heeft en gesproken heeft, wordt er pas gereageerd of vragen gesteld.
Belangrijk punt, Hugo! Ik doe ook wel eens de volgende luisteroefening: een team discussieert of bespreekt een bepaald punt en zodra iemand een bijdrage heeft geleverd en klaar is, blijft het 10 seconden stil. Ik als gespreksleider tel in mijn hoofd tot 10 en geef een seintje, dat de volgende mag. Zo krijgt iedere boodschap tijd om echt in te zinken..
Succes!